نشریه متانا اردیبهشت 1387
|
دیگر کجا ای گلعذار، کی می‌کنی دیدار من
|
|
اکـنون وداع ای یــار من، ای دلبر و دلـدار من
|
|
در وصف هجر آن جــمال، نالد دل افکار من
|
|
ای بلبل شوریده حال، زین بین نوایی بس ملال
|
|
اینک زمین و آسمان، بیند حزین رخســار من
|
|
اشکم زچشمانم روان، دل اندر این سینه، تــپان
|
|
تا روز مـــحشر هم قسم، هستی همه پندار من
|
|
گر می روی از چشم من، دیگر نئی هم بزم من
|
|
غـــرق تمنـا مـــی‌شوم، فـــغان زحـال زار من
|
|
بـی تـــو چه تنها می‌شوم، همراز غمها می‌شوم
|
|
هـرگز نـمی‌راند کسان، از درگهش دادار من
|
|
یکتا پناه بی کسان، هــم یار و هم مونس همان
|
|
بینی تو رنگ عــاشقی، بــوی غم از اشعار من
|
|
در بوستان شاعری، یکــرنگ و بودارد گــلی
|
همدم مهربان خانه جوانان یهود تهران که همواره در تمامی مراحل یار و یاور خانواده بزرگ خانه جوانان بود در سپیده دم چهارشنبه 19 دي‌ماه 1386 به دیار باقی شتافت و علاوه بر خانواده خود، خانواده خانه جوانان را نیز داغدار کرد. آری، جلال یاشار که همانند پدري مهربان براي خانه جوانان بود، دعوت حق را لبیک گفت و تنها و تنها خاطرات و نام
نیکش به یادگار ماند هیأت مدیره واعضای خانه جوانان یهود تهران بار دیگر فقدان این مرد نیکوکار و مخلص را به خانواده‌اش به خصوص دوست مهربان و ارجمندمان جناب آقای فرید یاشار تسلیت گفته و برای آن مرحوم علو درجات را از خداوند منان خواستاریم.
